7.8.10

Gece

İçi oyuk ahşap bi ara katın tozlu çekmecesinde kayboluyor bütün gece. Bütün bir gece şimdi parça parça. Yerler tozlu yerler ahşap. Gece ıslak gece uzun.
Saçlarımı bağlıyorum sana doğru. Perdeleri aralanıyor içimin.
Ben yerden kilometrelerce yukselıp yere de çakılmamışım henüz üstelik.
Hayallerim var benim kırılıp bulamadıklarım ve. İçim oyuk. Kuytu bir ücrada ellerimi kenetleyip dizlerimin arasına saklanırken buldum mesela az evvel kendimi. İçin acıdı mı ?
Henüz tanışmadık değil mi ? Aptallığıma ver nolursun.

Sana bir şey söylesem duyar mısın ?

Çok ağır geliyorum bu aralar ben kendime.
Silahı kendime çevirip tetiği tam çekecekken anımsayıp yastığın soğuk yüzüne uyuyorum.

Yanıma gel.. Artık.

Hiç yorum yok: