Yanyana manşet olduk yalnızca*

Dağınık bir geceye karışıyoruz.

Sanki çok içmişiz, kavga etmişiz de hisli bi sevişmenin kıyısında ölü bulunmuşuz gibi.
Ertesi sabah manşetleri süslüyoruz yanyana.
(( Son fotoğrafımız da aldı haklı yerini albumumuzde sevgilim.))

Siyah beyaz bir kare. Yanında acıklı bir açıklama.
---Soldaki sağdakini severek öldürdü.. !!

Doğmayacak çocuklarımıza afilli armağan.
Suçlusu ne sen ne ben ne kandaki alkol..
Geceyi dağıtmaktan yargılanıyormuşuz. ''Ölüler yargılanmaz ki hakim bey.'' dedim. Anlamadılar!
Ben de ''boşverdim kağıdı -doldurmadım seninle.

Üstünden çok zaman geçti sonra.
---Bir gece..
Ellerimi uzattım -sana değer mi ? diye..
Ruhun geldi avuçlarıma tane tane.

Hey.. Bir şey dicem sevgilim sana.

Tanırsın beni. Düzeni sevmem ben. Toparlama dağıttıklarını. Dağınık bi yerde yaşanmışlık vardır.
Ben seninle yaşıyorum. Uzak, ölüm kadar soğuk ve dağınık.

İyi uykular.