Gelişi geçmişi anımsattı yeniden. Yüzünün her santimi saniye saniye nasıl büyüdüğümüzün kanıtıydı birlikte. Suretindeki her çizgi aramıza koyduğumuzdu aslında.
Bu aşk olamaz dedim yalnızca. Aşk ucundan yırtılmaya başlayınca yıpranıp yok olur. Niye yanımdasın o zaman ? Niye bu hüzün ? İhtiyaç halinde sonsuz destek? Niye yüzüme bakıyosun öyle? Sustuk. Hep sustuk.
Gitti. Onca senenin ardından, önce yüzüme baktı, sonra hep bildik sarılmalar. Sağ omzuna koydum başımı, sağ eliyle belimi sardı. Özlemekle, kızgınlık arasındaydı kurduğu bağlar, montumdaki sert yumruktan hissettim.
-Beni ara !! dedi. Sen de !! dedim..
--Kendine iyi bak soğuktur burası, üşütme sakın dedim.. Gözleri doldu. Sustu. Gittik.
Bişey sorucam..
Bir insanın kokusu hep mi aynı kalır ?
2 yorum:
bu ne böyle ? tema cok renksız. koydugun resımde doldurmuyor cevceveyı :)
Bu ara sade.. ruh haline göre yaşama lüksü diyoruz biz buna :)
Yorum Gönder